عشق

ما همه قربانیان سکوتیم 

در جهانی که پرچمش مرگ بر فریادست.

عشق...

(جنگ مهمترین وسیله ی ارتباط میان ملت هاست . آدم از3400سال تاریخ شناخته شده،تنها حدود 250سال در صلح عمومی به سر برده است. )

واقعی و تاسف بار 

ما آدم ها دنبال چی میگردیم ؟؟؟؟!

وقتی به این چیزا فکر میکنم .دیگه هرچیزی که تو زندگی شخصی ،ناراحتم میکنه کلیشه میشه.

 

عشق...

خنده ام میگیرد به این همه مزخرف که به خوردمان میدهند و ما باید بزور  تمام این گنداب هارا ببلعیم وعق بزنیم به آرمانها و بالا بیاوریم به زندگی .

چندبار فکر کردی !؟

در سرت چه گذشت ؟سر تو ترسناک ترین جای جهانست .

دنیا خیال ندارد جای بهتری شود ولی ما که می توانیم بهتر باشیم ؛میتوانیم آدم باشیم .تا کی باید از هرچه که پیش آمد برنجیم و گله کنیم 

تو یادت نمی اید چگونه عقاب ها ازین شهر رفتند .

به چیز های بهتری بیاندیش ،مغزت داره فاسد میشه

 

 

عشق...

روز ها از پس هم گذشت و سخت شدم مثل سنگ جدا افتاده از کوهی  و تو آنروز ها شعار سردی بودی بر دیوار روبروی خانه ،آزادی برای زمانی که در قفس به دنیا می آیند آرزویی بیش نیست 

نه اینکه ترسیده باشم، نه ! ناامید هم نیستم فقط حاصل تلاش های هر روزم زخم  بال هایم بوده 

و حالا که خودم به زخم هایم مرحم گذاشته ام میفهمم که گاهی برای رهایی باید حیله کرد ؛باید خودت را به مردن بزنی 

 دارم بزرگ میشوم و بزرگ شدن همیشه تقاصی دارد

پ.ن:شاید زمانی دگر در جای دگر

عشق...

زندگی چقدر عجیبو تندخو شده ای 

لعنت به همه ی آدم هایی که در آینه زندگی تنها خودشان را دیده اند و بس 

ای کاش به اندازه ی تمام آدم ها توان داشتم 

ای کاش همه ی آدم ها توان ظلم ستیزی را داشتند 

 

عشق...

دیروز تو خیابون آقایون پلیس یه پیرمرد به جرم گدایی و تکدیگری زدن تا سرش شکست و وقتی گفتیم این کارو نکنین بردنمون بازداشتگاه و تعهد گرفتن که اخلال  تو جامعه ایجاد نکنیم 

خدایا خودت ظهور کن ما کم آوردیم از دست این گاوهای شغال صفت

عشق...

خرامان از پس هزاران راه مست که ساقی خمره شکسته ازان گذشت ست  

راهی که نه به بهشت ختم شود و نه لایق دوزخ  باشد 

راهم آنست که قلبی شاد شود و لبی خندان

عشق...

تنگ ماهی شده ام با یک ماهی غلطان تنها

وجودم را می بلعد و به وجود می آید .لطیف ست حس خالق بودن ،خدایی بدون مرز و بنده ای در بند،که خود بنده ی مخلوق است ...

عشق...

تنها رها شدن میان بیکران سقوط تقصیر آسمان ست که رهایت میکند یا زمین که به سمت خودش می کشاندت...؟ همیشه راهی برای رفتن خواهد بود حتی در بن بست تاریک و خاکی که خاطراتی را در آن دفن کردی و راه رفته را بازگشتی و حالا  بین ادامه دادن و تسلیم شدن وا داده ای و فقط به عقب نگاه میکنی و چیزی از احتمالات تحلیلی در ذهنت نمانده عشق...